Alle verhalen

‘De uitvaart van Mamá Grande’ is bijvoorbeeld een satire op de plaatselijke matriarchale maatschappij – mannen zijn bij García Márquez gewoonlijk zwakkelingen, fantasten en dromers, de vrouwen hebben eerder standvastige karakters. In Macondo spelen ook verhalen als ‘In het dorp zijn geen dieven’ en ‘Een dinsdagsiësta’. Het fameuze verhaal 'De ongelooflijke maar droevige geschiedenis van de onschuldige Eréndira en haar harteloze grootmoeder' vertelt de geschiedenis van een onschuldig hoertje dat op barbaarse wijze wordt geëxploiteerd door haar kolossale grootmoeder. En ten slotte zijn er ook twaalf verhalen die achttien jaar met de schrijver over de wereld hebben gezworven, van schrijftafel naar schrijftafel. Deze verhalen gaan over de voor Latijns-Amerikanen vreemde realiteit van Europa. De thema’s eenzaamheid, liefde en dood (in allerlei bizarre verschijningsvormen) maken deze verhalen tot typische Márquez-verhalen, luchtig van toon en opzet, maar zich afspelend in die sfeer waar het alledaagse en het lugubere geheel en al in doordringen.