De weduwe

José Saramago’s herontdekte debuutroman beschrijft het leven van Maria Leonor, een jonge weduwe, moeder van twee kinderen. Na het overlijden van haar echtgenoot belandt Maria Leonor in een diepe depressie. Ze wordt overweldigd door de moeilijkheden bij het beheer van haar landgoed in Ribatejo, de verwachtingen van de samenleving en de benauwende controle vanuit haar omgeving. Zo goed mogelijk probeert ze haar verantwoordelijkheid als landeigenaar op zich te nemen. Maar haar hart wordt gekweld door een geheime zonde: de rouw heeft haar verlangen niet gestild.

’s Nachts weet de jonge weduwe de slaap niet te vatten. Ze bespioneert de liefdesavonturen van haar dienstmeisjes en beweent haar eigen eenzaamheid. Totdat twee heel verschillende mannen haar lot veranderen.

De weduwe is een realistisch, meeslepend verhaal tegen het decor van het Portugese platteland in de eerste helft van de vorige eeuw, over een krachtige vrouw die zich staande probeert te houden in een conservatieve samenleving. José Saramago schreef De weduwe toen hij vierentwintig was. Het boek werd niet eerder vertaald naar het Nederlands.

Met een nawoord van Saramago-kenner Harrie Lemmens, die laat zien hoe deze roman te plaatsen is binnen het oeuvre van de auteur.

In de pers

‘De eerste stap naar de literaire glorie van Saramago, wiens verhalende genie al langzaam maar vastberaden opdoemt.’ Faro de Vigo

‘De weduwe neemt een filosofische wending en sluit zo aan bij de rest van Saramago’s werk. Als roman over een heel leven is het zeer geslaagd.’ El Mundo

‘De José Saramago die tot het einde van zijn bestaan schreef en nadacht, was een rebel; rebel in de literatuur, in het leven en voor de gedragsnormen die door de bourgeoisie waren vastgesteld.’ El Universal