De weg naar Macondo

Gabriel García Márquez heeft meerdere keren verklaard dat er na zijn achtste levensjaar niets interessants meer met hem gebeurde. Hoewel dit slechts een grap was, geboren uit nostalgie, is het een feit dat de kleine Gabo tot die leeftijd opgroeide bij zijn grootouders in een Colombiaans stadje genaamd Aracataca. Daar luisterde hij naar de wonderbaarlijke verhalen die ze hem vertelden over de oorlog, waarin zijn grootvader als kolonel had gevochten, over zijn familiegeschiedenis, de wereld van vroeger en de geesten die hun huis bewoonden. Deze verhalen kwamen samen tot een mythisch universum dat jaren later tot leven zou komen onder de onuitwisbare naam Macondo, een verzonnen stadje waar veel van de beste verhalen van Gabriel García Márquez zich afspelen, en het decor van zijn meesterwerk Honderd jaar eenzaamheid.

Dit prachtige boek bundelt alle teksten geschreven tussen 1950 en 1966: meesterlijke korte verhalen, de gedenkwaardige romans Het kwade uur, Afval en dorre bladeren en De kolonel krijgt nooit post, en de eerder nog onvertaalde verhalen die hij schreef ter voorbereiding van de roman die Honderd jaar eenzaamheid zou worden. De weg naar Macondo is een fascinerende reis naar het beroemdste fictieve stadje ter wereld.

Gabriel García Márquez in de pers

García Márquez was een van de grootste en meest visionaire schrijvers, al sinds mijn jeugd is hij een van mijn favorieten.’ Barack Obama

‘Een van de meest geliefde naoorlogse prijswinnaars.’ NRC

‘Een groot schrijver, zijn werk heeft de Spaanstalige literatuur prestige gegeven.’ Mario Vargas Llosa

‘Zijn meesterschap is onnavolgbaar. Hij heeft de literatuur van zijn continent grondig vernieuwd en daardoor internationaal op de kaart gezet.’ De Standaard