Geen brug te ver

Iedereen weet waar de Amsterdammer voor staat, de Hagenees of de Rotterdammer, maar wat maakt een Arnhemmer tot een echte Arnhemmer? Volgens Van Roosmalen zijn dat op de eerste plaats de humor en zelfrelativering. Typerend is ook dat de Arnhemmer altijd het zwartste scenario als uitgangspunt neemt voor zijn doen en laten, dan kan de rest alleen nog maar meevallen. En hij onderscheidt zich door zijn directe manier van communiceren: waar ze elders een smoes verzinnen, windt de Arnhemmer er geen doekjes om. En wat te denken van het motto: je beste vriend dat ben je zelf?

Met Geen brug te ver schreef Marcel van Roosmalen een geestige liefdesverklaring aan Arnhem en zijn inwoners.


De pers over Geen brug te ver

‘Geen brug te ver is een geestige, maar ook aandoenlijke ode aan de “kleinstad” en de inwoners.’ Dagblad de Limburger

‘Het zit ‘m bij de Arnhemmer in de humor en de zelfrelativering. In een nuchtere, directe zwartgalligheid – de Amsterdammer min de grote bek, zeg maar.’ HP/De Tijd

‘Van Roosmalen heeft precies de juiste toon te pakken.’ Arnhems Historisch Tijdschrift