Het respijt

De Joods-Italiaanse verzetsstrijder Primo Levi trok in 1943 de bergen in, maar hij werd al na enkele maanden gepakt en naar Auschwitz gedeporteerd. Als een van de weinigen overleefde hij die hel en keerde hij terug en schreef, aanvankelijk uit een chaotische, blinde drang, Is dit een mens. In dit boek beschrijft hij in heldere taal en nuchter het leven in het kamp, de angst, de honger, de pijn, de ontberingen, de verschrikkingen. Het wordt terecht als een van de klassieke getuigenissen over de Jodenvervolging beschouwd.

In de pers

‘Wat Primo Levi kon, was de afgrijselijkste en grootste misdaad in de moderne geschiedenis, de Holocaust, van binnenuit zo beschrijven, dat hij recht doet aan de complexiteit ervan. Hij heeft de morele autoriteit om dat te doen, hij is een geniaal schrijver en hij heeft het zelf meegemaakt.’ Louis Theroux, in de Volkskrant

‘Een van de meest indrukwekkende getuigenissen van het leven in het naziconcentratiekamp Auschwitz.’ Nederlands Dagblad

‘Het onbeschrijfelijke moest en zou beschreven worden, in zorgvuldig afgewogen, zuivere woorden, doorzichtig als glas, hard als marmer – zodat geen enkel misverstand zou kunnen ontstaan over wat de nazi’s hadden gedaan.’ Bas Heijne in NRC Handelsblad