Jean-Christophe

Jean-Christophe voelt zich steeds beter op zijn plek in Parijs; als componist krijgt hij steeds meer erkenning. Hij is een graag geziene gast in kringen van de Parijse elite, zijn goede vriend en schrijver Olivier vergezelt hem daarbij. Op een soiree ontmoet Jean-Christophe Grazia, een vriendinnetje uit zijn jeugd, inmiddels van adel door haar huwelijk met een Hongaarse graaf. Ze werpt zich op als zijn beschermvrouwe. Maar het zijn roerige tijden in Frankrijk, met veel sociale onrust, en wanneer de twee vrienden betrokken raken bij een groep revolutionaire hervormers, lopen de zaken uit de hand. Jean-Christophe moet na een gevecht in paniek vluchten naar Zwitserland.

In Zwitserland hervindt Jean-Christophe langzaam zijn evenwicht en zoekt hij troost in de muziek. De rust blijkt helaas van korte duur: hij wordt verliefd op de vrouw van zijn vriendelijke gastheer. Teleurgesteld in zichzelf trekt hij verder, hij zoekt eenzaamheid, hoog in de bergen. Tot hij zijn vroegere vriendin Grazia terugziet en toch weer durft te hopen op een gunstige wending van zijn lot.

In de pers

‘Een verrukkelijke romancyclus. Wie nu in deel 1 begint, krijgt er een vriend bij met wie hij het hele jaar onder de pannen is. Wat een heerlijk vooruitzicht!’ de Volkskrant
 

‘Hartverscheurend. Vreugde en verdriet wisselen elkaar af in ijltempo. Toch bestaat de kern van de roman niet uit de wisselvalligheid van het bestaan, maar uit de kunst, meer in het bijzonder de muziek.’**** NRC
 

‘Grote, prachtige roman. Rolland was een bijzonder groot schrijver. Zijn proza wordt gekenmerkt door een gevoeligheid die al die andere grootheden niet op die manier bezaten. Het boek barst van de schitterende passages. Rolland kon buitengewoon mooi schrijven. Een van de mooiste boeken die ik ooit las over liefde en vriendschap.’ De Groene Amsterdammer
 

‘De hoogste tijd om dit meesterwerk onder het stof van de tijd vandaan te halen.’ **** De Standaard
 

‘Urenlang leesplezier gegarandeerd. Deel drie van Jean-Christophe barst van de buitengewoon droevige, ontroerende pagina’s. Jean-Christophe geeft voortdurend aanleiding tot potloodstreepjes in de kantlijn. Want Rolland lardeert zijn melodramatische verhaal met verdiepende inzichten en verstandige opvattingen. Tijdens het lezen dacht ik vaak: ja, zo is het. En wat heeft hij dat mooi verwoord.Wát een literaire rijkdom.’ Trouw

‘De verschijning in het Nederlands van Jean-Christophe is een gebeurtenis.’ Friesch Dagblad

‘Rolland was een gevoelige, intelligente man met antennes voor de bewegingen van het kwade zowel als het goede in zijn tijd. Met een diep doorvoeld besef van de grootsheid van de schepping die kan overrompelen verdiept hij zich in de psyche van de mens.’ Nederlands Dagblad

‘Het verhaal van de wording van Christophe’s genie als componist, van zijn lastige karakter, van zijn opboksen tegen minachting en afwijzing en van zijn voortdurende strijd tegen armoede, grijpt aan en houdt de spanning erin. Wat de cyclus met name interessant maakt, is dat hij een staalkaart biedt van wat het collectieve bewustzijn in het fin de siècle bevatte.’ Tzum

‘Vaak heb ik al gelezen dat Jean-Christophe een grootse roman fleuve is, maar nu besef ik pas wat ik ten onrechte altijd links heb laten liggen. Wat een prachtig, meeslepend, opwindend boek met boeiende personages en onverwachte wendingen. Een subliem portret van een onbesuisde, jonge musicus.’ Maarten ’t Hart